|
||||||||
|
“Voyage in time” (A suite in nine movements) is bedacht als de suites van dansen die typerend zijn voor de Barok tijd, sommige titels (Minuet, Courante, Pavane) zullen de luisteraars verrassen die de namen van Pieranunzi en Somsen associëren met jazzmuziek. De vorige drie albums van Enrico en Jasper waren pure jazzalbums, deze vierde en de tweede voor Challenge na “Common View” uit 2020 zit alleszins anders in elkaar. Het materiaal, gecomponeerd door Jasper en gearrangeerd gedurende de opname sessie, geeft onze gezamenlijke liefde weer van klassieke muziek met een open improvisatie benadering, het resultaat is een soort reis heen en weer tussen de muzikale taal van onze tijd en die uit het verleden, een speciale reis in de tijd waarin iedereen wordt uitgenodigd om daaraan deel te nemen, aldus Enrico in de hoestekst. Zoals te verwachten gezien het klassieke karakter van de muziek, gaat het hier om welluidende klanken gebed in rustige tempi hetgeen onmiddellijk is te horen in het openingsnummer “Pavane”. Zoals gewoonlijk is het pianospel van Pieranunzi weer adembenemend mooi en samen met het zoemende basspel van Somsen is het een waar genoegen om deze muziek te beluisteren. In “Menuet” ligt het tempo wat hoger en versmelten de piano- en basklanken fraai met elkaar. In “Sarabande” is er een hoofdrol weggelegd voor het schitterende sonore bassen van Jasper. In “Sicilienne” is het duidelijk hoorbaar dat de muziek is gebaseerd op de dans, je hoort de voetjes als het ware trippelen, het is een mooie afwisseling door het hogere tempo en in het laatste gedeelte kruipt het jazzelement weer naar boven en ontwikkelt zich een ware synthese tussen jazz en klassiek. “Ballade” laat in aanvang een fraai intro horen van Enrico waarna Jasper zich erbij voegt en er een geslaagde wisselwerking ontspint tussen de beide jazzreuzen, de stille kracht die de muziek uitstraalt is heel bijzonder. “Air” is een geslaagde titel, de muziek cirkelt om je heen gelijk een aangenaam lentebriesje, serene klanken omhullen de luisteraar die zich daarin kan onderdompelen als een warme muzikale douche. In het afsluitende “Finale” trekt Jasper zijn strijkstok tevoorschijn om met gestreken bas het klassieke karakter van dit album nog eens duidelijk in de verf te zetten. Adembenemend mooie muziek, ook voor hen die al terugdeinzen bij het woord klassiek, de jazz is nooit ver weg ter geruststelling ! Jan van Leersum. p.s. voor de liefhebber is er een concert op donderdag 29 september 2022 in de Catharinakapel in Harderwijk om 20.15 uur.
|